2010-Various Artists-On The Powers Of The Sphinx (Split)

Κάπου μέσα στον Απρίλιο είχα δει πως η Ajna Offensive θα έβγαζε ένα split με μια concept θεματολογία και ομολογώ πως δεν έβλεπα την ώρα να το ακούσω. Όπως πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις κάτι πάγωσε το underground κύκλωμα και πέρασαν έξι μήνες μέχρι να φτάσει στα χέρια μου, γεγονός που μου θύμισε λίγο τα late 90’s. Τα τελευταία χρόνια η Ajna επιλέγει πολύ προσεκτικά τις μπάντες που θα συνεργαστεί βαδίζοντας στα χνάρια της μεγάλης εξαδέλφης της No.Ev.Dia (Norma Evangelium Diaboli) η οποία μας εντυπωσιάζει με κάθε νέα της δουλειά. Αυτές οι δυο εταιρείες εδώ και μερικά χρόνια λογίζονται σαν μια και το μυστήριο που πλανάται γύρω από τα ιδρυτικά τους μέλη ελκύει το ενδιαφέρον των ακροατών σε σημείο να έχει καλλιεργηθεί ένας ιδιότυπος σεβασμός απέναντί τους. Έχω την αίσθηση μάλιστα ότι οι περισσότεροι Blackmetallers μουσικοί θα θεωρούσαν μεγάλη τιμή να τους προτείνουν μια συνεργασία. Νιώθω πως η βασική διαφοροποίηση από τις άλλες εταιρείες σχετίζεται με το γενικότερο μυστήριο που θα αισθανθεί ο μουσικός στην πρόσκληση τους με στιλ «είσαι πια ικανός να έρθεις μαζί μας…» γεγονός που αρχικά θα τον πωρώσει και άμεσα θα τον δεσμεύσει σε μια επίμονη προσπάθεια κατά την δημιουργική διαδικασία. Βέβαια δεν μπορώ να πω, σαν εταιρείες είναι λογικό να έχουν ως στόχο την μεγιστοποίηση του κέρδους, αλλά ειλικρινά περνά σε περνά σε δεύτερη μοίρα τόσο στα μάτια του ακροατή όσο και του ίδιου του μουσικού, αφού όλοι στο τέλος θα είμαστε ικανοποιημένοι από το τελικό αποτέλεσμα.

Η αισθητική των δυο εταιρειών τόσο σε επίπεδο διαφήμισης όσο και σε επίπεδο προώθησης των album τους είναι αρκετά απροσδιόριστη και υποβόσκει σε underground ψιθύρους σε σημείο να που σε κάνει να λες «εδώ κάτι συμβαίνει» κάθε φορά που αντιμετωπίζεις μια νέα κυκλοφορία. Οι ερωτήσεις πολλές οι απαντήσεις λίγες, πολλοί θα πουν έξοχο Marketing και εμπορικό τρικ άλλοι πάλι θα τους αποκαλέσουν μια μαγική αδελφότητα που ετοιμάζει κάτι. Μια φωνή είπε μήπως θα φτάσουμε σε σημείο να μιλάμε για Inner Circle 2. Ενώ κάποιοι λάγνοι των παλαιών ημερών είπαν ότι θα φάνε τελετουργικά κανένα θεατή σε live. Τελικά όλα τα παραπάνω είναι κουτσομπολίστικες κουταμάρες ή έχουν δόση αλήθειας? Απάντηση δεν υπάρχει, το μόνο που μπορούμε να εγγυηθούμε είναι αυτό που έχουμε στα χέρια μας κάθε φορά και αυτό είναι κυκλοφορίες με μεράκι και album που ποιοτικά υπερβαίνουν το μέσω όρο, όλα τα υπόλοιπα είναι μια παραφιλολογία που το Black Metal πάντα θα κουβαλά και οι πωρωμένοι ακροατές πάντα θα γουστάρουν ν’ αναλύουν, ιδιαίτερα αν είναι σε τρυφερή ηλικία.

Στο παρόν Split θα βρούμε την ανάλυση ενός Αιγυπτιακού φιλοσοφικού αινίγματος σε τέσσερα βήματα. Αρχικά κάνουμε βουτιά στην καταχνιά με τους Saturnalia Temple που μας ναρκώνουν σε ύφος «To Know» με το αργόσυρτό Drone αλλά groovάτο παίξιμό τους. Εδώ δεν μιλάμε για τον απύθμενο ρυθμικό βάλτο των Sunn O))) αλλά για μια επαφή μαζί του, μιας και το πράγμα θ’ αναλυθεί σχετικά σύντομα μέσα από βαρύτονα φωνητικά καταχωνιασμένα στο πέρα μέρος ή ακόμα και solo. Οι Nightbringer ακολουθούν σε ύφος «To Will» με το απόκοσμο επιτακτικό και γιγάντιο σε διάρκεια Black Metal τους, φέροντας μια καθαρή εντολή να υψώσουν το concept στο μυστικιστικό επίπεδο που του αρμόζει. Είδα πως επιμένουν σε comic επίπεδο (κάντε συνδυασμό εξωφύλλων του φετινού Full-Length τους με το παρόν Split). Συνεχίζουν όμως να είναι ικανοί στην δημιουργία της ατμόσφαιρας χωρίς να υστερούν στο εκτελεστικό κομμάτι και να γίνονται βαρετοί, δηλαδή όσο περνά ο καιρός γίνονται και καλύτεροι νομίζω. Για να εισβάλουν έπειτα οι Nihil Nocturne (Γερμανοί που ανήκουν στην End All Life, εταιρεία του Hasjarl) σε ύφος «To Dare» και θέλουν να εντυπωσιάσουν με το μελωδικά περιγραφικό Black Metal τους, σε μια low tempo σύνθεση με αργό riff που αναπνέει και βλέμμα απλανές καρφωμένο στο άπειρο, από την αλλαγή στο 8ο λεπτό κι έπειτα. Tέλος οι Aluk Todolo σε ύφος «To Keep Silent» κάνουν μια πρόβα κάτι σαν ritual τζαμάρισμα υπό το πρίσμα της σιωπής, η ατμόσφαιρα θα σχηματιστεί και το σύνολο θα ολοκληρωθεί σχετικά κοντά στο ύφος που ξεκίνησε.